Dag 19 en 20. Succesvolle safari en fietsen in Jodhpur. (Succesful safari and cycling in Jodhpur)D

20 febuari; De laatste safari. Ik stel me in op apen, hertjes en vogels/pauwen. Maar het begon al gelijk hectisch. Ik werd als laatste opgehaald en zat nu eens midden in de jeep. De drie keuvelaars zaten achterin. Naast me zaten twee Engelse vrouwen. We reden de afslag van de vorige dag voorbij en ik hoorde dat we naar zone 7 gingen. Op dat mment krijgt de gids een telefoontje en begint euforisch in het Hindi met de chauffeur te praten. Die gooit het gas erop en raced weg. De gids heeft net te horen gekregen dat er een tijger gespot is. Ook op de kronkelweggetjes binnen het reservaat houdt hij het gas erop. We zitten met twee handen om de stang voor ons om enigzins in de jeep te blijven. Dan een splitsing, twijfel....de gids belt en hup het rechterpad op. En dan zien we jeeps staan. Men wijst naar links en onze chauffeur rijdt die kant op. Dan stopt ie en vijf meter voor ons, helaas achter een boompje en wat struiken, ligt een enorme mannetjes tijger op zijn rug. Ik ratel een reeks foto's op repeteer stand. Dan ff een filmpje en de foto met de Samsung. Dan rijdt de chauffeur ons naar de weg en volgen het van 15 á 20 meter. Ze verwachten dat ie met een half uur naar de waterplaats achter ons gaat. Na een uur ligt ie nog net zo lekker uit te buiken van een goede jacht als toen we aan kwamen. Dus gaan we een rondje rijden. Ook dan hebben we succes. Er wordt een zwarte beer gespot. Volgens de Indiers een "baloo". Mowgli's Baloe de beer. Maar hij kuiert opzijn gemak de bossages in. Als we terug komen rijden we weer dicht langs de tijger. We kijken nu tegen een vette pens aan. Maar echt mooie fotos levert het niet op. En dan is het half tien en tijd om terug te gaan. Onderweg terug zien we Baloo nog een keer. Maar ook nu grotendeels van achteren, ondanks dat ie niet zijn gezicht heeft laten zien was het meer de tijger in het wild. Om twee uur ben iknaar het staiomgebracht. De trein kwam stipt op tijd. En bij aankomst maar een kwartier vertraging. De tuktuk naar Apnayt Villa geholpen met google maps. We moesten drie keer door een politiepost alvirens we bij het adres aankwamen. Het is eigenlijk een bed & breafast in een chique wijk met beveiliging. Ik zit op de derde verdieping tegenover het dakterras, met uitzicht op Umraid palace. Een tot hotel voor de rijken omgebouwd paleis,deels museum. 

21 februari;

Vanmorgen met zonsopgang opgestaan en naar het paleis gelopen. Aan de achterkant gekomen een prachtig uitzicht op het fort van Jodhpur. En op de terugweg kom ik nog drie Sanwa deer tegen. Safari Jodhpur zullen we maar zeggen. Al met al leuke plaatjes kunnen schieten. Tijdens het ontbijt met de eigenaar gekletst en gevraagd of ik een fiets kon lenen. Geen probleem en een uurtje later scheur ik de heuvel af. Maar halverwege ketst de ketting eraf. Ter hoogte van de wegblokkade leg ik de ketting er weer om. De wachtpost komt met water en ik kan mijn handen enigzins wassen. Net nadat ik de weg op draai gebeurt het weer. Plotseling staan er 2 Indiers die het overnemen. Na een paar minuten is het gefixt en houdt 1 van zijn hand op. Ik had nog 30 roepies in mijn zak en geef het hem. Hij kijkt me aan van "ken ik effe meer vangen" en ik kijk hem aan van "je kan me rug op". Dan lopen ze naar een tractor en rijden weg. Het rechtdoor fietsen is piece of cake. Maar op de rotondes dan wordt het positie kiezen, je richting aangeven en door de stroom die van links komt heenbluffen. Af en toe een tuktuk een stopsignaal gegeven (meer zoiets van "rem jij maar lekker af"). Het gaat fantastisch. De ketting houdt het ook uit, ik volg mijn weg door allemaal binnenstraatjes. Het fort ligt boven mij. Af en toe vraag ik naar de ingang en dan wordt ik weer op het juiste spoor gezet. Eindelijk een ingang gevonden. Ik parkeer de fiets in een heuse stalling binnen het fort. Bovenaan gekomen zie ik eindelijk de blauwe stad Jodhpur. Weer iets wat ik van de bucketlist kan afvinken. De warmte heeft zijn tol geeist en ik activeer google maps. Onderweg koop ik weer een zak druiven en twee sinaasappels. Teruglopend de sinasappels verorbert en nu lig ik lekker druiven te eten. Morgen nog de heledag de tijd en 's avonds naar Jaisalmer. 

Februari 20th; The last safari started with a speedy drive into the psrk. The guide was informed that a tiger was spotted. The driver keot his speed on the bumpy and twister roads. And then we saw some jeeps standing. They pointed towards the bushes. Our driver drove upon the grass and placed the jeep upon 5 metres distance. The tiger was lying behind a small bush so we could only see that he was lying on his back. We made oictures and filmed it and then we drove to the road. From a distance of 15 to 20 metres we waited till he would have someting to drink. But an hour later nothing had changed. So we drove for 5 á 10 minutes. We were lucky to spot a black bear, a baloo, who walked slowly into the bushes. Back at the tiger the only thing that has changed was the way he was lying now. We could see an enormous belly. But he did not come out of the bushes. So we ran out of time and had to go back. On the way back we spotted the baloo again. But just as before we only saw his but. Later that afternoon i was brought to the station. The rain was perfectly in time and at Jodhpur we only had 15 minutes delay. The tuktuk had to pass three police roadblocks as the hotel is laying in a highly secured residency. My room is on the third floor just opposite the roof terrace with view of the palace.

Februari 21 th; I got up at sunrise and walked towards the palace. At the back of the palace i had a beautiful view of the fort. After breakfast i took a bicycle, free to use, and went into town. Cycling straight is easy, but at a roundabout you have to position yourselve and keep focus on where you want to go. Some tuktuks received my signal to slow down. But it went very well. I enjoyed the view from the fort and the walk through all small streets. Now i lay comfortly at the roof terrace with grapes which i bought underway. Tomorrow evening my train to Jaisalmer is going. Before that we can take another bicycle trip into town