Jodhpur, de blauwe stad. (Jodhpur, the blue city)Er

22 februari; Ik heb heerlijk uitgeslapen. Aan het ontbijt zat een Spanjaard. De man had een lonely plant gids bij zich en wistniet wat te doen. Ashish, de eigenaar, zei toen dat je een tuktuk voor 8 uur kon huren en dat kost je dan 600 roepies (bijna 10 euro) Die tuktuk brengt je dan naar de plekjes waar jij heen wilt en wacht op je. Ik heb daar gelijk gebruik van gemaakt en ben naar de jaswant tahar en de mandor gardens gegaan. De Jaswant Tahar is een mausoleum in marmer voor een aantal Rajasthaanse  koningen. Het is op een bergtop gebouwd en fotogeniek. Na een half uur weer op weg gegaan. Bij de Mandor gardens ben je wel een paar zoet zo was mij verteld. Dus kon mijn tuktuk chauffeur zijn kinderen naar school brengen en mij om 3 uur weer ophalen. Het is een tuin, maar daar is alles mee gezegd. Je ziet helaas redelijk veel afval liggen. Er staan in de tuin een aantal tempeltjes voor oude koningen. De brug er naar toe heeft stenen relingen. Aan 2 kanten ontbrak een deel. Links zag ik hem in het water liggen, maar rechts daar werd de opening als dumpplek gebruikt. Zonde om dat deze locatie in de 10 te bezoeken plekken in Jodhpur staat. De tempels zijn mooi en je zit er heerlijk rustig. Nou ja rustig, er zitten tientallen duiven. Achter in de tuin was een klein restaurant. Ook die had te lijden onder de vervallen staat. Alle luiken voor de rramen waren dicht en iets te eten bestellen stond me bij de aanblik al tegen. Maar ook de warmte, 33 graden, maakt mij niet hongerig. Het blijft dus bij een Limca, bitter lemon. De tuktuk rijder heeft mij ook naar t station gereden. Terwijl ik daar zit te wachten rijdt er een trein weg. Een vrouw en een an willen er nog op springen. Maar bij het naar binnen gooien van haar koffer, de trein meerderde vaart, kwam ze te vallen. Gelukkig voor haar gleed ze niet van het perron. Mijn trein heeft een vertraging van 40 minuten.. Op het perron maak ik kennis met Jacky en Pam, twee Canadese vrouwen, die voor het 2e jaar door India reizen. Terwijl we zitten te praten komt er een kettingverkoper langs en die wijst me op mijn kapotte linkerschoen. Ja sinds gisteren zit er een scheur in de neus. Ik wimpel hem af en niet veel later weer 1 die hem wel wil repareren. Ik heb hem verteld dat er twee muizen wonen en dat ze zo naar buiten kunnen kijken.. Er zijn nog 5 anderen geweest die allemaal mijn schoen wilden maken. Op een gegeven moment stond er een groep van 12 Indiers voor ons waarvan er een paar ook weer een selfie met moesten maken. De meiden hadden lol en filmden alle belangstelling. Met uiteindelijk 2 uur vertraging kwam de trein binnen. Maar met alle lol was deze vertraging goed te doen. Komende vier dagen staan in het telen van niets moet. Lekker de afgelopen drie weken de revu laten passeren. Nog een weekne en dan komen we tetug in heerlijk lenteweer.......toch.

Februari 22nd; This morning there was a Spaniard having breakfast. He could not decide where to go to. The owner suggested to take a tuktuk for 8 hours which would cost him 600 rupees. (Less than 10 euro). I was interested and half an hour later we headed for the first stop Jaswant Tadar. This is a white marmor mausoleum voor 3 ancient Rajasthan kings. It was located on a hill top with a beatiful view. From there we drove to the Mangor Gardens. These gardens are among the top ten of 'must visit' locations. However, first of all they must clean it up and repair some damaged bridges. Where there used to be a small canal with some fountains there is now a dry canal with garbage and dry fountains. Even the small restaurant suffers from the deplorable state. You do not want to order something to eat. The heat,33 degrees celsius, is also playing its role. I don't feel hungry. In the garden there are some nice temples with several sculptures carved out. There are some Mangur monkeyes sitting and watch the people. My advise would to clean up the gardens. That would attract much more tourists to come or at least give a possitive feedback. Aroun 17:00 hours i was waiting for my traiin. There was a train leavng the station as a couple ran next to an open door in order to catch he train.The woman wanted to throw here suitcase into the train but then she fell. She was lucky not to fall between the train and the platform. At theplatform i met Jacky and Pam, two Canadian women, who were starting their Indian journey. While we were talking and India chain seller pointed at my shoe. Yes, my shoe is damaged at the front. But stil wearable. I thanked him and not much later another seller said the same. I played a joke on him by telling that i had a mouse living in my shoe. And so he could ran whenever he wanted. After him there were at least four other guys wanting to repair my shoe. At a certain moment 12 Indian guys stood in front of us. So Jacky started filming all this attention, we had a lot of fun. The train arrived nearly two ours late. But because we had good conversation and some fun the time flew by. In Jaisalmer i have no plans. Just wake up and see what i want to do. Looking back on the past three weeks and look forward to the flight home. Hopefully spring is arrived.